Yeryüzünün geniş alanlarında, atmosfer olaylarının uzun süreli ortalamalarına iklim denir.
Dünyada iklim tiplerinin belirlenmesinde genellikle iklim elemanları olan sıcaklığın, basıncın, rüzgârların, nemin ve yağışın uzun süreli ortalamaları dikkate alınır. Bu ortalamaların benzer olduğu alanlar aynı iklim bölgesi (makroklima) olarak kabul edilir.
NEDEN FARKLI İKLİMLER?
- Dünya’nın şekli (küre olmasından kaynaklanan enlem etkisi),
- Kara ve denizlerin etkisi(karasallık-denizellik),
- Okyanus akıntıları(sıcak-soğuk su akıntıları)
- Yeryüzü şekillerindeki (yükselti, bakı, dağların uzanışı ve eğim) değişmeler farklı iklim tiplerinin ortaya çıkmasına etki etmiştir.
İklimin en temel elemanı, hemen diğer tüm elemanları etkileyen, sıcaklıktır.
Bu nedenle iklimlerin gruplaştırılmasında sıcaklık değerleri çok önemlidir. Yeryüzündeki iklim tipleri; sıcak, ılıman ve soğuk iklimler şeklinde üçe ayrılır.
- Asya kıtası ile Kuzey Buz Denizi arasında kalan kıyı kesimlerinde bulunan Kuzey Sibiryada,
- 65°-80° enlemlerinde bulunan Grönland Adası kıyılarında, Kanada’nın kuzeyinde ve İskandinav Yarımadası’nın kuzeyinde belirgin olarak görülür.
- Sıcaklık ve yağış değerleri yıl boyunca düşüktür.
- Sıcaklık Haziran ayından sonra 0 °C’nin üzerine çıkar.
- Bu iklimin bitki örtüsü çalı, yosun ve cılız otlardan oluşan tundralardır.
Sıcaklık yükseltiyle ters orantılıdır. Yerden yükseldikce her 200 metrede sıcaklık 10C düşer. Deniz seviyesinde 250C olan sıcaklığın 00C olması için 5000m yükselti yetiyor. Dünya dağlık bir gezegen, 8800 metre yükseltileri olan dağlar var. Bundan ötürü bu iklime Dünya'nın hemen her yerinde rastlamak mümkün.
- Bu iklime, Asya’da Himalayalar dağlarına, Kuzey Amerika’da Kayalık dağlarında, Avrupa’da Alplerde ve Güney Amerika’da And Sıradağlarında bu iklimi görmek mümkündür.
- Bu alanlarda yıllık sıcaklık farkı(nem azlığından dolayı) ve yağış miktarı çevrelerine göre fazladır.
- Bu iklimin bitki örtüsü yamaçlardan yükseldikçe kuşaklar oluşturur.
- Sıcaklık yıl boyunca 0 °C’nin altında olduğu için yüzeydeki karlar erimez.
- Yağışlar kar şeklinde ve oldukça azdır. Sıcaklık şartlarından dolayı bitki örtüsünden yoksundur. Buralara "soğuk çöller"de denilir.
- İnsan yaşamı için elverişli şartlar taşımayan bu iklimi bölgesinde son yıllarda özel donanımlı araştırma istasyonları kurulmaktadır.
- Buzullar(tatlı su kategorisine %3 olan tatlı su miktarının yaklaşık % 70'ine denk gelmektedir) büyük yer kaplar. Kalınlıkları kilometreleri (3000m) bulan buzulların en büyüğü ise Doğu Antartika'da yer alan ve 1 milyon km2 alanı kaplayan Lambert Buzulu dur.
Buzulların %90 Antartika kıtasında bulunmaktadır.
- Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır.
- Yıllık ortalama sıcaklıklar 15°-20 °C, yıllık sıcaklık farkı ise 18 °C dolaylarındadır.
- Yıllık yağış miktarı 1.000 mm civarındadır. Yağışların büyük bir kısmı kışın düştüğü için yağış rejimi düzensizdir.
- Bu iklimin bitki örtüsü; yaz kuraklığına dayanıklı kızılçam ormanları ve defne, zeytin, keçiboynuzu, mersin gibi bodur ağaçlardan oluşan makilerdir.
- 40°-60° enlemleri arasında kıtaların batı kıyılarında görülür.
- Bu iklimin oluşmasında batı rüzgârları ve sıcak su akıntıları oldukça etkilidir. Batı Avrupa, Alaska Körfezi’nin güneyi, Güney Şili, Avustralya’nın kuzeydoğusu ve Yeni Zelanda bu iklimin en tipik görüldüğü alanlardır.
- Yağışların yıllık ortalaması 1.000 mm civarında olup yağış rejimi düzenlidir.
- Yıllık ortalama sıcaklık 10-15 °C, yıllık sıcaklık farkı ise 10 °C dolaylarındadır(nisbeten azdır).
- Bu iklimin bitki örtüsü, karışık ağaçlardan oluşan ormanlardır.
- Orta kuşağın deniz etkisine kapalı yüksek kesimlerinde ve 60° enlemleri çevresinde görülür. Sibirya, Kanada ve Doğu Avrupa bu iklimin en tipik görüldüğü alanlardır.
- Kışlar oldukça uzun ve soğuk, yazlar ise kısa ve ılık geçer.
- Yıllık ortalama sıcaklık 5 °C iken yıllık sıcaklık farkı oldukça fazladır (20 °C-40 °C).
- Yıllık yağış miktarı 500 mm civarında olup yağışlar daha çok yaz başlarında düşer.
- Bu iklimin bitki örtüsü, yüksek düzlüklerde çayırlar; yamaçlar ile 60° enlemlerinde ise soğuğa dayanıklı iğne yapraklı ormanlar (tayga ormanları) ve yükseltinin kısmen azaldığı yerlerde ise bozkırlardır.
- Kıtaların deniz etkisine kapalı iç kesimlerinde görülür. Bu iklim, denizel ve sıcak iklimler ile karasal ve kurak iklimlerin geçiş alanlarında yer alır.
- Bu iklimin en belirgin görüldüğü yer Orta Asya’da çöllerin etrafındadır.
- Yıllık sıcaklık farkı oldukça fazladır. Kışlar soğuk, yazlar sıcaktır.
- Yıllık yağış miktarı 300-500 mm civarındadır. Yağışlar genellikle kış ve ilkbahar aylarında düşer.
- Yıllık yağış miktarının az olmasına bağlı olarak bitki örtüsü seyrektir. İlkbahar yağışları ile yeşeren, yaz kuraklığı ile sararan bozkırlar (step) bu iklimin bitki örtüsünü oluşturur.
- Mevsimlerin olmadığı, yağışların bol, nemim bol olduğu, bulutlanmanın ve konveksiyonel hava hareketlerinin bol olduğu iklim.
Nerelerde görülür?
- Ekvator çizgisi ve yakın çevresinde, Güney Amerika Amazon Havzası'nda, Afrika Kongo havzalarında, Güneydoğu Asya Adaları’nın (Malezya ve Endonezya)büyük bir bölümünde etkili olmaktadır.
Özelliği;
- Yıllık ortalama sıcaklıklar 25 °C dolaylarında, yıllık sıcaklık farkı ise(yüksek nemden dolayı) çok az, 2-3 °C’dir.
- Yıllık yağış miktarı 2.000 mm’den fazladır. yağış rejimi düzenlidir.
- Yıl boyunca yüksek sıcaklıkların, düzenli ve bol yağışların görüldüğü bu bölgede bitki örtüsü (iki üç katlı bitki örtüsü-uzun ağaçlar-kısa ağaçlar-otlar) oldukça gürdür.
-Tropikal yağmur ormanları adı da verilen bu bitki örtüsü dünyanın akciğerlerine benzetilmektedir.
- Bu iklimin en belirgin özelliği yağışların oldukça az olmasıdır.
- Çöl iklimi bitki örtüsü bakımında oldukça fakirdir. Yüksek buharlaşmaya ve kuraklık şartlarına uyum sağlamış dikenli otlar ve çalılar bu iklimin bitki örtüsünü oluşturur.
-10°-20° kuzey ve güney enlemleri ile Ekvator çizgisi çevresinde 1.000 metreden daha yüksek alanlarda görülür.
- Mevsimler yaz ve kış olarak belirgindir. Yazları sıcak yağışlı, kışlar ise sıcak ve kuraktır. Kış kuraklığı bitkilerin sararmasına, kurumasına neden olmaktatır.
- Yıl boyunca sıcaklık değerleri yüksek olmasına karşın yağış rejimi düzensizdir. Yıllık yağış miktarı 1.000-1.500 mm civarındadır.
- Güneş ışınlarının dik açılarla düştüğü aylarda(21 haziran solstisi)yağışlar artar, diğer aylar ise kurak geçer. Bundan dolayı hayvanlar mevsimlik göçler yaparlar.
- Bu iklimin bitki örtüsü, yağışlı aylarda yeşeren; kurak aylarda ise sararan uzun boylu otlar (savan) ve yer yer ağaçlardır.
- Güneydoğu Asya başta olmak üzere Hint Okyanusu çevresinde, Avusturalya'nın kuzeyinde ve Afrika'nın doğusunda görülür.
- Hindistan, Bangladeş, Çin, Japonya bu iklimin etkili olduğu yerlerdir.
- Yıllık sıcaklık 15-200C civarındadır.
- Asya kıtası ile güneyindeki Hint Okyanusu arasındaki basınç farkından dolayı oluşur(karaların ve denizlerin farklı ısınmasına bağlı olarak)
- Muson rüzgârlarının etkisiyle bu iklimde yaz mevsimi yağışlı( çünkü denizden eser ve bu zamanda Hint Okyanusu üzerinde yüksek basınç var), kış mevsimi ise kurak geçer( çünkü karadan denize eser ve bu zamanda Hint Okyanusu üzerinde alçak basınç var).
- Yıllık yağış miktarı 2.000 mm’den fazladır.
- Sıcaklıklarda yıl boyunca önemli bir değişiklik görülmez.
- Bu iklimin bitki örtüsü, kışın yaprağını döken gür ağaçlardan oluşan muson ormanlarıdır.