TARTIŞMA YÖNTEMİ
Kavram Olarak:
Herhangi bir grubun, bir başkanın yönetimi altında, belirli bir düzen içinde hepsini ilgilendiren sorunlar üzerinde ve belirli bir amaca dönük karşılıklı görüşmeleri ve soruna en uygun çözüm yolunu bulmaya çalışmalarıdır. Tartışma yöntemi dinleyerek ve fikir alışverişinde bulunarak öğrenmeyi tercih edenler için etkilidir.
Tartışma, Yöntem mi, Teknik mi?
Tartışma, konunun “Niçin”ini ortaya koymaya yarayan, öğrenci merkezli bir yöntemdir. Tartışma yönteminin değişik tekniklerle uygulanması olanaklıdır. Bunlar: münazara, vızıltı grupları, beyin fırtınası, forum ve seminerdir.
Özellikleri:
• Öğrenci merkezlidir.
• Tartışma bir söyleşi (sohbet) değil, amaçlı bir konuşmadır.
• Tartışmanın başarıyla sonuçlanması için, üyelerin konuştukları konu üzerinde yeter bilgilerinin bulunması ve konuşmalarını bulgulara dayandırmaları gerekir.
• Konunun tartışılabilir özellikte olması gerekir. Örneğin a2 + b2 = c2 eşitliği bir gerçektir. Bu nedenle tartışma konusu olamaz.
• Tartışma ne bir monolog nede bir seri sorulardır; fakat karşılıklı konuşmadır.
• Etkili bir tartışmada her bireyin her zaman konuşması gerekmez, ama herkesin etkinliğe katılması gerekir.
• Bazen üyelerden bazıları yalnız oturur, dinlerler.
• Genellikle tartışmaya ne kadar çok öğrenci katılırsa, tartışma o kadar iyi olur.
• Tartışma anlatma, soru-cevap metotlarından farklıdır.
• Tartışma bazı sonuçlarla bitmemelidir.
• Herhangi bir sonuca ulaşılamıyorsa, en iyisi konuşulanlar toplanmalıdır. Bazen konuşmalar bir rapor haline getirilebilir.
Avantajları:
• Öğrencilere kendilerini ifade etme şansı tanıdığı için öğrenilenlerin daha kalıcı olmasını sağlar.
• Öğrencilerin dinleme ve konuşma yeteneklerinin gelişmesine katkıda bulunur.
• Öğrencilere aynı konularda başkalarının görüşlerini öğrenme ve tepkide bulunma fırsatı verir.
• Öğrencilere sınıf önünde görüşlerini ifade etme cesareti verir.
• Öğrencilere başkalarının fikirlerine karşı saygılı olmayı öğretir.
• Öğrencilerin birbirlerinden öğrenmelerine ve bazı yeteneklerinin ortaya çıkmasına sebep olabilir.
• Konuları tekrarlama, kavrama, bilgilerin hayattaki pratik değerlerini ortaya koymada etkili bir yöntemdir.
Sınırlılıkları:
• Diğer öğretim yöntemlerine göre daha fazla hazırlık gerektirir.
• İyi hazırlanılmadığında ve amacından saptığında zaman başa geçmiş olur.
• Bazı öğrencilerin tartışmayı yönlendirmesine yol açabilir.
• Bir ders süresi içinde bitirmek zor olabilir.
• Bir konuyu anlatmak için çok yavaş bir yöntemdir.
• Her öğrenciyi ayrı ayrı değerlendirmek zordur.
• Diğer sınıfları rahatsız edecek kadar gürültüye yol açabilir.
• Çok kalabalık sınıflarda uygulaması zordur.
• Bazı öğrenciler tartışmaya katılmak istemezler.
• Tartışmayı konu üzerinde tutmak zordur.
Etkili Kullanım İçin Temel İlkeler (Dikkat Edilecek Hususlar)
• Öğretmen kendisi için yeni olan bir konuyu tartışmamalıdır. Uygun bir konu seçmelidir.
• Tartışmanın tıkanmaması için konunun tartışılacak boyutları önceden hazırlanmalıdır. Yani bir plan yapılmalıdır.
• Öğrenciyi motive edecek tartışma soruları önceden hazırlanmalıdır.
• Öğrencilerin konu hakkında ön bilgi edinmeleri sağlanmalıdır, aksi taktirde zaman boşa tüketilmiş olacaktır.
• “Niçin” veya “Nasıl” sorularıyla tartışmaya başlanmamalı; cevabı “evet” veya “hayır” şeklinde verilebilecek sorulardan kaçınılmalıdır.
• Yerel olaylar, gazete makaleleri, televizyon programları motivasyonu artıran konulardır.
• Öğrencilere düşünmeleri ve kendilerine ifade etmeleri için süre tanınmalıdır.
• Öğrenci soruyu cevaplayamazsa, soru yeniden ifade edilmelidir.
• Tartışmanın birkaç öğrenci tarafından götürülmesine izin verilmemelidir.
• Öğrencilerin kendilerini rahat ifade edebilecekleri bir ortam hazırlanmalıdır.
• Öğretmen yönetici değil, yönlendirici görevini üstlenir. Belirlenen konu dışına çıkmadan tartışmayı yönlendirmek, görüşleri özetlemek derlemek ve eşit söz hakkı tanımak öğretmenin görevleridir.
• Tartışma sonunda değerlendirme yapılmalı, bir sonuca ulaşılmalıdır.
TARTIŞMA YÖNTEMİ
Tartışma, bir konu üzerinde öğrencileri düşünmeye yöneltmek, iyi anlaşılmayan noktaları açıklamak amacıyla kullanılan yöntemdi
r.Bu yöntem daha çok bir konunun kavranması aşamasında karşılıklı olarak görüşler ortaya konurken, bir problemin çözüm yollarını ararken ve değerlendirme çalışmaları yaparken kullanılır.Bu açıdan bakıldığında buluş yoluyla öğretim stratejisinin kullanımında ve kavrama düzeyindeki davranışların kazandırılmasında kullanılır.
Tartışma, birbirine karşıt düşüncelerin karşılıklı biçimde savunulması olarak açıklanabilir.Tartışma yöntemi, bir konunun ele alınmasında, birbirinden farklı iki görüşün, iddialarını ‘nedenlerini,niçinlerini’ve ‘sonuçlarıyla’ ortaya konmasıdır.Burada asıl amaç, doruların tek boyutu olmadığını, birçok yönünün olduğunun görülebilmesidir.Gerçekler ya siyah ya da beyaz değildir.Gerçek bazen gri de olabilir.Olaylara çok yönlü bakabilme, eleştirebilme, eleştiriden yaralanabilme, yeni birleşim(sentez)y yapma, hoşgörülü olma, karşıt görüşün‘neden’ ve ‘niçinini’ çözümleme, küsmeme, kırılmama, katkılar için teşekkür edebilme becerisi kazandırmada yüksek düzeyli bir değeri vardır.
TARTIŞMANIN PLANLANMASI
TARTIŞMA LİDERİNİN ROLÜ
Tartışmayı yöneten öğretmen ise, öğretmenin görev ve sorumluluklarının bir ölçüde güçleştiği söylenebilir.Çünkü bu yöntem, daha fazla zaman harcamayı gerektirir.Sınıfta gürültü oluşabilir, konu dağılabilir, bazı öğrenciler katılmak istemeyebilir, sınıf yönetimimi sorunları çıkabilir.Ancak öğrencinin etkili öğrenmesi için gerekli olacaksa, öğretmenin öğrenciye rehberlik etmesi gereklidir.
TARTIŞMAYA KATILANLRIN ROLÜ
DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR
Bunlar:
10.Tartışmanın düzenli ve etkili olabilmesi için aşağıdaki hususlara dikkat edilmelidir:
a.Tartışmayı sınıf öğretmeni ;grup çalışmaları ise grup lideri tarafından yönlendirilmeli,
b.Grup lideri tarafından tartışmanın planlanması yapılmalı,
c.Tartışmadan çıkan sonuç kısaca özetlenmelidir.
FAYDALARI:
10.Bu yöntemde öğretmen öğrencilerini daha iyi tanıma imkanına kavuşur.Grup içinde öğrencilerin davranışlarını gözlemek, onların zihinsel, sosyal ve psikolojik gelişimleri hakkında fikir verir.
SINIRLILIKLARI:
10.Çok kalabalık sınıflarda uygulanamaz.
EN İYİ KULLANIM İÇİN REHBER İLKELER
1.KONU SEÇİMİNE ÖZEN GÖSTERME
Sınıfın ilgisini çekecek ve tartışma gruplarında yer alacak öğrencilerin kolaylıkla hazırlanabileceği konunun seçilmesine dikkat edilmelidir.Saptanan konu hem grubun her bir üyesine hem de tüm sınıfa önceden duyurulmalıdır.
2.GRUP OLUŞTURMAYA ÖZEN GÖSTERME
Tartışma grupları mümkün olduğu kadar küçük tutulmalıdır.Daha öncede belirtildiği gibi bu yöntem kalabalık sınıflarda uygulamaya elverişli bir yöntem değildir.Ancak öğretmen isterse grupları alt gruplara ayırarak tüm öğrencilerin gruba katılımını sağlayabilir.Bu durumda alt gruplar kendi gruplarına materyal sağlama, kaynak kişi bulma, rapor hazırlama gibi konularda yardımcı olurlar.Yine kalabalık sınıflarda öğrencilerin bir kısmının, jürili grup tartışmalarında jüriye alınması , ya da dinleyici olarak yer alması ve kendilerine süre tanındığında grup üyelerine sorular yöneltmeleri bu yöntemi oldukça çekici hale getirmektedir.
Grup oluştururken öğretmenin dikkat etmesi gereken diğer bir husus, kişilik bozukluğu gösteren,baskıcı,sinirli ya da çok pasif öğrencilerin toplantı yönetmesine ya da grup liderliği yapmasına izin vermemesidir.Ancak bu yöntemin bu tür öğrenciler için de oldukça eğitici bir değeri vardır.Öğretmenin bu hususu göz önünde tutarak bu öğrencileri gruplara katmanın yollarını aramasını gerektirir.
3.İYİ BİR HAZIRLIK YAPILMASINI SAĞLAMA
Ön hazırlığın iyi yapmamış öğrencilerin katılacağı bir grup tartışması zamanın boşa harcanmasından başka bir işe yaramayacaktır.Bu nedenle öğrencilerin tartışmaya en iyi biçimde hazırlanabilmeleri için gerekli zaman ve imkanlar kendilerine tanınmalıdır.
Öğrencilerin hazırlanmasının yanında tartışmanın yapılacağı ortamında hazırlanması, grup tartışmasının özelliğine göre grup üyelerinin ve dinleyicilerin oturacağı yerlerin önceden düzenlenmesi gerekmektedir.Grup tartışması yönteminde en iyi oturma düzeni ‘U’ şeklindedir.Böylece yüz yüze iletişim sağlanmaktadır.Ayrıca sınıfın duvarlarının görsel materyallerle süslenmesi etkinliğe olan ilgiyi artıracaktır.
4.TARTIŞMA YÖNETİMİNE ÖZEN GÖSTERME
Grupla tartışma yönteminde toplantıya başkanlık yapmak, genellikle öğretmenin görevidir.Bazen bu görev hem konuyu hem de toplantı yönetimini iyi bilen bir başka kişiye verilebilir.Bazende öğretmen daha rahat ve samimi bir hava yaratmak için bu görevi üstlenmesini isteyebilir. Her iki durumda da öğretmen tartışmanın ‘GÖZLEMECİSİ’DİR
Grup tartışması yönteminde en önemli görev toplantıyı yönetecek olan başkana düşmektedir.Bu görevi en iyi biçimde yürütebilmesi için toplantı başkanına şu önerilerde bulunulmaktadır:
KÜÇÜK GRUP TARTIŞMASI
Bu tekniğin uygulanması için en az dört koşulun sınıf ortamında sağlanması gerekir. Bunlar :
BÜYÜK GRUP TARTIŞMASI
1.Öğretmen konuyu ya da problemi bütün sınıfa açar
2. Sorular sorar,görüşler alınır.
3.Kendi görüşlerini ekler
4.Bunları yorumlar ve değerlendirir.
5.Bu uygulamada tartışmanın yürütücüsü öğretmendir.
6.Küçük gruplardan farklı olarak küçük gruplara ayrılamayacak şekilde (7-9 kişi) olarak gruplandırılır.
7.Olgu , film ,hikaye sunularak tartışmaya geçilir. Alıntı